-
1 ἰαύω
ἰαύω (vgl. αὔω), schlafen; Ζηνὸς – ἐν ἀγκοίνῃσιν ἰαύεις Il. 14, 213; übh. die Racht zubringen, πολλὰς μὲν ἀΰπνους νύκτας ἴαυον Il. 9, 325; auch von Thieren, Od. 14, 16; ἐννυχίαν τέρψιν ἰαύειν Soph. Ai. 1183; vgl. ποῦ δῆϑ' Ἕκτωρ τὸν ὑπασπίδιον κοῖτον ἰαύει; Eur. Rhes. 740; γεραιὸν πόδα δεμνίοις δύστανος ἰαύων Phoen. 1553, Schol. ἐγκοιμίζων, den altersmüden Fuß ruhend; sp. D.; auch τινός, = παύω, Lycophr. 101.
-
2 ιαυω
1) спать, почивать(Ζηνὸς ἐν ἀγκοίνῃσιν, ἐν κλισίῳ Hom.)
ἐννυχίαν τέρψιν ἰ. Soph. — наслаждаться ночным сном;ἐκτὸς ἰ. Hom. — спать на дворе;ὑπασπίδιον κοῖτον ἰ. Eur. — спать, укрывшись щитом2) проводить ночь, ночевать(ἐπὴ νηυσίν Hom.)
πολλὰς ἀΰπνους νύκτας ἰ. Hom. — проводить много бессонных ночей;ἄτροπον ὕπνον ἰ. Theocr. — спать вечным сном3) давать отдых, покоить(γεραιὸν πόδα δεμνίοις Eur.)